HET VERHAAL VAN 1997
Er wordt dit jaar niet een dag aan het programma toegevoegd; wel wordt er op dinsdagmorgen al heel vroeg gestart. Duitsland wordt dit jaar zoveel mogelijk gemeden vanwege de problemen met het verkrijgen van de benodigde vergunning in dat land. Mode-fabrikant State of Art treedt dit jaar op als de nieuwe hoofdsponsor van het evenement. Onder de deelnemers bevindt zich Bert Dolk, winnaar van de rally in 1973. Andere Nederlandse kanshebbers zijn Eddy van den Hoorn (Volvo 1225), Renger Guliker (Fiat 1600S), Don van der Vaart (Triumph TR3A), Linus Verhoeks (Austin Healey 3000 MKII), Eric Leerdam (Ford Lotus Cortina), Dries Jetten (Ferrari 250 GTE) en Titia Westerhof (Volvo 121). Belangrijke buitenlandse deelnemers zijn Martin Petit, Mike Cornwell, Piet van Dieten en Neil Wilson. De Belg Rudi Theissen start met een Ford Escort Mexico, waarmee Roger Clark in 1968 de rally op zijn naam schreef (de auto was toen nog in experimentele staat). De Zwitser Christian Heussi start met een Citroën TA II Cabriolet uit 1933, genavigeerd door de enthousiaste Henk van Montfort die voor de twaalfde maal begint aan een Tulpenrallye.
Na de start in Noordwijk rijden de deelnemers in de richting van Eindhoven, waar bij het DAF-museum wordt geluncht. De middagroute !evert de traditionele problemen met de kaarten op in België waardoor opnieuw een aantal deelnemers pas bijzonder laat in La Roche arriveert voor de nachtrust. De volgende dag loopt de route via België en het noorden van Frankrijk, met een lunch in Charleville, naar het noorden van de Vogezen. Het diner is die avond in Türckheim, waarna de volgende dag de inmiddels traditionele tocht door de Vogezen volgt. Na de lunch in La Bresse loopt de route weer richting het noorden naar La Petite Pierre, in het verleden ook meerdere malen opgenomen in de Tulpenrallye. Op vrijdag loopt de route via Mandern, Luxemburg en België naar Vaals. Op zaterdag rijden de equipes via Vaals, Lent en Veenendaal naar de finish in Noordwijk.
Na de eerste dag, waarin slechts 25 equipes zonder strafpunten blijven, gaan Frans Zapfe en Anja Bögershausen (Mercedes 220 SE Coupe) vrij onverwacht aan de leiding. Van den Hoorn en Smeets liggen op dat moment nog 15e. In het tweede gedeelte van de tweede dag lopen veel equipes strafpunten op en aan het einde van deze dag gaat van den Hoorn aan de leiding, gevolgd door Guliker en Van der Vaart. Guliker levert op de derde dag een unieke prestatie door één van de regelmatigheidsproeven met exact de juiste tijd of te leggen, waardoor hij aan het einde van de dag de leiding heeft op slechts 10 seconden gevolgd door van den Hoorn. Van den Hoorn mist op de vierde dag in de morgen een controle, hetgeen 300 strafpunten oplevert en dan ligt de weg open voor Guliker om de wedstrijd in zijn voordeel te beslissen. Hij heeft echter inmiddels een kapotte koppeling, kan daarom niet keren wanneer hij verkeerd rijdt en mist dan ook een controle. In de middag mist Guliker nog een controle en op zaterdag overkomt hem dat nog eens waardoor hij uiteindelijk genoegen moet nemen met een zesde plaats bij de finish. Van den Hoorn en Smeets winnen de Tulpenrallye opnieuw, zij hebben slechts één van de 153 controles gemist. Zij worden gevolgd in de uitslag door Van der Vaart, Verhoeks, Westerman en Cornwell die slechts 70 seconden uit elkaar liggen.
De toerklasse wordt gewonnen door vader en zoon Dolf en Eric Beuk uit Noordwijk. De teamprijs wordt gewonnen door het Historic Rally Team Nederland. Tijdens de prijsuitreiking en het slotfeest in Huis ter Duin zet Johnny Kalvin de boel op stelten en krijgt alle deelnemers swingend op de vloer.
