HET VERHAAL VAN 1977
De Gulf Tulpenrallye begint weer iets van haar oude glorie terug te krijgen, na de moeilijke edities in het begin van de jaren zeventig. Het enorme enthousiasme van de grote groep controleurs en officials speelt hierbij een belangrijke rol. Men krijgt dit jaar geen toestemming om in Luxemburg te rijden.
Een aantal buitenlandse deelnemers met (semi-) fabrieksmateriaal verschijnt aan de start. Tot de favorieten behoren de – nummers 1 en 2 uit 1976, Carlsson-De Jong met Opel Kadett GTE en Staepelaere-Bessem met Ford Escort 1800. De buitenlandse professionals die deelnemen zijn de winnaar van de Safari Rally Shekhar Mehta en Yvonne Pratt met Datsun Violet, Brookes-Bryant met Ford Escort, Tony Drummond met Ford Escort, Eklund-Sylvan met een Saab 99 EMS en de uit de rallycross in Valkenswaard bekende John Taylor (Ford Escort). De dames-equipe Titia Westerhof en Lilian Andela, samengesteld door Veronica TV en Opel, debuteert tijdens deze rally.
De technische keuring vindt dit jaar op donderdag plaats op vliegveld Zestienhoven bij Rotterdam, waarna op vrijdag gestart wordt bij de Doelen in Rotterdam. De 36 proeven die in de rally zijn opgenomen zijn in totaal ongeveer 180 km lang, waarvan ruim 115 km verhard is. De eerste elf proeven van de rally liggen in Nederland. De proeven op militaire terreinen zijn opnieuw in de route opgenomen. De eerste proef na de start in Rotterdam ligt op de Vlasakkers in Amersfoort, terwijI de tweede proef op de tankbaan van het legerkamp de Wittenberg in Stroe is uitgezet. De volgende proeven zijn de Dikkenberg bij Rhenen en het sportcentrum Papendal. Daarna wordt via een route door België, met zeven klassementsproeven, naar Arlon gereden waar op zaterdag overdag gerust wordt. Zaterdagnacht wordt vanuit Arlon teruggereden naar Rotterdam, opnieuw via zeven proeven in België en elf in Nederland. De slotproef, toegankelijk voor het publiek, wordt verreden op vliegveld Zestienhoven. Alle overige proeven zijn vooraf geheim, om verkennen door de deelnemers te voorkomen. Desalniettemin gaan de top- equipes voor de rally uitgebreid op pad, waarbij zij vele duizenden kilometers rijden. Op basis van de route van vorige jaren en geruchten, wordt gereden in gebieden waar dit jaar een proef wordt verwacht. De route loopt via de Veluwe en Zuid Limburg naar Luik waar een korte rust wordt gehouden.
Voor de rally is de sfeer gespannen, omdat Staepelaere en De Jong, met name via de media, voortdurend met elkaar in discussie zijn over voorkennis bij andere rally’s. Ford fabrieksrijder Russell Brookes, mede aan de start omdat zijn sponsor ‘Andrews Heat for Hire’ onlangs een filiaal in België heeft geopend, neemt vanaf het begin de leiding en heeft na tien proeven ruim een halve minuut voorsprong op Staepelaere. Brookes maakt op de 15e klassementsproef echter een fout en verliest dan het grootste deel van zijn voorsprong. Op de 16e proef, bij Marche in België, gaat Brookes van de weg omdat er ijs ligt. Staepelaere neemt hierdoor de leiding over. Als Carlsson bij het verder vallen van de nacht op de proeven in België (het stort inmiddels van de regen) op een minuut achter staat, besluit hij de tegenaanval in te zetten. De Escort van Staepelaere kan de PK’s niet goed kwijt op de spekgladde wegen en Carlsson profiteert hiervan: bij de rust in Arlon is zijn achterstand teruggelopen tot 32 seconden. Brookes staat op dat moment exact even veel achter op Staepelaere-Bessem. Op de eerste proeven van de terug-route is Brookes sneller dan Carlsson en de einduitslag lijkt dan vast te staan. Carlsson gaat bovendien op een proef in de buurt van Maastricht twee maal van de weg. Carlsson
blijft echter aanvallen, maar gaat later nog eens van de weg op een proef en spint op de proef op het militaire terrein PIROC bij Eindhoven. Vijftig kilometer voor de finish echter breekt Staepelaere zijn gaskabel. Brookes ruikt de overwinning en besluit dan om op de slotproef op Zestienhoven alles of niets te spelen. Bij deze poging breekt een steekas, waardoor hij blijft staan op de derde plaats waarop hij in feite de hele dag heeft gereden. Per Eklund verliest ook nog bijna zijn vierde plaats, wanneer hij de laatste drie proeven niet meer dan 3500 toeren kan draaien als gevolg van problemen met zijn motor. Jan van der Marel en Jan Berkhof nemen deze plaats van hem over, maar vallen terug wanneer zij vijf strafminuten krijgen omdat zij tussen Turnhout en Veldhoven geflitst zijn voor te snel rijden.
Staepelaere en Bessem winnen uiteindelijk de rally. De prijsuitreiking laat drie uur op zich wachten vanwege een aantal protesten en onvolkomenheden bij sommige auto’s geconstateerd tijdens de nakeuring. Met name de Fords kennen hier problemen. Deze auto’s, waaronder die van winnaar Staepelaere, zijn voorzien van een niet reglementaire mechanische handrem. Wanneer de auto’s toch worden goedgekeurd overweegt Opel om te protesteren. De Jong houdt dit tegen omdat hij vindt dat de Ford-equipe Staepelaere-Bessem terecht heeft gewonnen. De nationale klasse wordt gewonnen door Van Espelo-Van Lent met Opel Ascona. De prijsuitreiking is opnieuw in het Hilton Hotel in Rotterdam.
